Graffiti, list eða skemmdarverk?

Veggjakrot verður sífellt meira vandamál í nútíma borgarsamfélagi. Veggir, umferðarskilti, rúður og jafnvel bílar verða fyrir barðinu á skemmdarvörgum.
Hvað eru þeir sem krota á veggi að hugsa? Eru þeir að tjá samfélaginu réttlátar tilfinningar sínar eða eru þeir einfaldlega að merkja sér svæði, eins og hundar gera?
Líklega er um hvort tveggja að ræða en ég tel samt að meira sé um að viðkomandi sé einfaldlega að eigna sér svæði, láta vita að hann hafi verið hér heldur en að um listræna sköpun sé að ræða.
Það verður að gera skýran mun á milli graffiti listamanna og þeirra sem krota á veggi.
Graffiti listamður hugsar verk sitt heildstætt og lætur skoðanir sínar og tilfinningar í ljós með afgerandi hætti. Miðillinn sem hann velur sér, veggurinn, er stór hluti af þessum tjáskiptum því hann kallar á áhorfandann.
Erfitt getur verið fyrir yfirvöld að hafa hendur í hári glæpamanna sem merkja sér svæði með þessum hætti og enn erfiðara getur verið fyrir þau að gera greinamun á þeim og listamönnum þegar kemur að því að ákveða hver verður ákærður og hver ekki. Eina leiðin er að líta á allt graffiti sem skemmdarverk og hafa enga listræna skoðun til verkanna.
Í New York hefur graffiti listamaður í fyrsta skipti verið ákærður fyrir veggmynd án þess að hafa verið staðinn að verki. Einungis var ákært út frá ljósmyndum þar sem listamaðurinn, Alan Ket sem sýnt hefur í galleríjum og heitir Alain Mariduena réttu nafni, sést spreyja táknið sitt á vegg annars staðar í borginni. Alan Ket heldur því aftur á móti fram að einhver annar hafi málað umrædd verk og stælt merkið hans.
Fróðlegt verður að sjá hvernig þetta mál fer. Kannski geta yfirvöld hér ákært þá sem staðnir eru að veggjakroti einnig fyrir önnur veggjakrot sem finnast með sama merki eða undirskrift.

Athugasemdir

[Heiða B. Heiðars, 24.6.2007 kl. 21:29]

Sammála. Það er alveg út í hött að tala um graffíti og veggjakrot sem eitt og það sama. Það eru þessir sem eru að "tagga" út um allt sem er ekkert annað en skemmdarstarfssemi

Graffarar eru langflestir metnaðarfullir í sinni sköpun og nokkrir virkilega góðir listamenn. Held að það heyri til undantekninga að metnaðarfullur graffari leggi vinnu í að graffa í óleyfi, eingöngu til að þurfa að sjá svo málað yfir listaverkið'